به گزارش پايگاه خبري تحليلي كهگيلويه، هنوز چند روزی نیست که از جنبش پیروزی دو درصدی دولت یازدهم در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 نمی گذرد ، که باز هم انتقادات از صبحت های رد و بدل شده درباره این جشن دولتی یا به قول برخی میتینگ انتخاباتی گروهی خاص در صدر رسانه ها وجود دارد.

دولتی که شعارش زیبا بود اما.....

دولت یازدهم که با کلید واژه تدبیرو امید و شعار اعتدال پابه میدان انتخابات ریاست جمهوری گذاشت، توانست در آخرین روزهای داغ تبلیغات ریاست جمهوری با انصراف یکی از کاندیداها که آخر هم مشخص نشد از کدام طیف است رأی برای خود بدست آورد و بتواند با   50درصد آراء مردم پیروز این انتخابات شود.

شاید یکی از دلایل پیروزی این دولت دادن شعار تدبیر و امید بود که در این زمینه نباید از انشقاق گروه رقیب در اتحاد نداشتن با یکدیگر، هم غافل شد.

قولی که در آخر سر از تخریب دولت گذشته نهاد

دولت یازدهم که در اولین روزهای شروع کار خود قول 100روزه برای اصلاح اقتصاد و گرانی های باز را به مردم داده بود به یکباره موضع دیگر نشان داد و در اولین سخنرانی رئیس دولت دست به تخریب دولت گذاشت و خدمات آن به ملت گذاشت و تمامی تقصیرها و کارهای انجام نداده و نتوانسته خود را به گردن دولت نهم و دهم در صدر آن رئیس آن دولت نهاد.

نمی توانیم، همه تقصیر احمدی نژاده؟!

موضوعی که رفته و رفته ورد زبان همه استانداران این دولت در تمامی استان های کشور شد و هر استانداری به تبع رئیس بلند پایه دولت در جنش های جدید دولت یازدهم باز هم به این تخریب ها ادامه می داد.هرچی مشکل داریم همه تقصیر احمدی نژاده؟!

جشن پیروزی دولت که دوباره با فرش قرمز پهن کردن این دولت برای دیگر دولت ها مرقوم شد و به جزء تخریب و انتقاد و فعالیت برای گروه و حزبی خاص دیگر عایدی برای کشور و استانهای محروم نداشت.

در اولین جشن پیروزی دولت یازدهم شعار تبیین و رسالت های دولت در امور کشور و استان ها دیده شد که جرقه امیدی برای مردم بود.

اگر باران نبارد نشانه تحریم است؟!

 اما به یکباره این موضوع هم مانند گذشته رنگ باخت و به غیر از انتقاد استاندار های دولت یازدهم و در رأی آن ژنرال های دولت یازدهم به دولت گذشته و همه چیز تقصیر احمدی نژاده و قیمت چند برابری محصولات در دولت گذشته، ما توانسته ایم تورم را صفر کنیم چیز دیگر شنیده نشد و آن تبیین گفته شده باز هم از شعارهای مردان دولت بار سفر بست.

کدخدا گفته آب نیست؟ تحریمیم

در طی این دوسال که دولت یازدهم تمامی موضوعات حتی آب خوردن مردم را هم به تحریم پیوند زده است به غیر از سیاست غلط کُرنش در برابر غرب چیز دیگری از دولت یازدهم دیده نشده و ارزانی جای خودش را به گرانی داده ،تورم همانا و مشکلات بر گرده مردم همانا.

شعارهای انتخاباتی دولت کی به مقصد می رسد

دوسال از عمر با برکت دولت یازدهم به ریاست دکتر روحانی با ژنرال های کار کشته اش در وزارت خانه متبوع می گذرد که به غیر از ارزانی نفت در بازارهای جهانی و اولیه زندگی مردم چیز دیگری عاید شهروندان جامعه نشده و باید گفت، راه طولانی شعار های انتخاباتی کی به پایان می رسد.

حرف برای گفتن زیاده؟!

دکتر روحانی که در شعارهای انتخاباتی خودش به این جمله بسنده کرده بود که حرف برای گفتن زیاده و باید به فکر معیشت مردم باشیم و دولت باید دستش را به سوی مردم دراز کند، به صحنه رقابت آمد.

از همدلی و همزبانی تا بی تفاوتی دولت به منتقدان

سال 94به دستور رهبر فرزانه و دور اندیش انقلاب سال همدلی و همزبانی دولت و ملت نامگذاری شد سالی که می تواند با مهربانی هر چه بیشتر مسئولان با مردم نویدبخش برطرف کردن خیلی از موضوعات باشد.

سالی که به قول بیشتر مردم و مسئولان می تواند چشمه های امیدی برای از بین بردن بیشتر مشکلات درون جامعه باشد و راهکاری نو برای از بین بردن آن به جامعه معرفی کند.

کی گفته نقد کنید؟بایکوت

دولت یازدهم که خود را طرفدار منتقدان و نقد را پایه های اساسی پیشرفت دولت می دانست به یکبار تغییر مسیری 180درجه داد و با بایکوت کردن منتقدان راه تازه بایکوت منتقدان را شروع کرد که جوای سئوال است.

و این شائبه را به وجود آورد که چرا همدلی هست اما همزبانی از سوی دولت نیست.

دولت که در سیاست خود کمی سردرگم شده باز هم تمامی مشکلات را به تحریم ها نسبت داد و مشکلات درون کشور را نادیده گرفت و دانسته دست به سوی غرب به هر طریقی برای برداشتن تحریم ها کرده است.

همه مشکلات از تحریم نیست؟!مدیریت ها مشکل دارند

اما جوای سئوال اینجاست که چرا رئیس دولتمردان یازهم که بیش از 80درصد مشکلات جامعه را در زمان انتخابات به مشکلات مدیریتی در درون کشور گره می زد و تحریم ها را چیزی بی اساس می خواند امروز همه مشکلات را به تحریم نسبت می دهد. مگر در این سی و چند سال تحریم نبودیم.

وحتی سخنی که به یکباره از سوی رئیس دولت یازدهم از رسانه های پخش شد که ما اگر آب نداریم وباران نمی بارد همه از تحریم است؟!!بگذریم، مثل اینکه دولت یازدهم بیشتر از همه همزبانی خوبی با تحریم دارد تا با مردم.

باز هم جشنی با چاشنی تخریب و خمیر مایه انتخابات

جشن دوسالگی دولت یازدهم  که با نام تبیین رسالت های دولت برگزار شد ،مسیر اعتدالی خود را عوض کرد و به غیر از مدیران و برخی از محکومان فتنه 88 و نبود مردم در این جشن شائبه طرفداری دولت از گروه خاص در انتخابات را نشان داد؟!

نشستی با شعار راهکار و چاشنی تخریب انتقاد

نشستی که در شعار دم از تبیین راهکارهای دولت یازدهم برای خروج از رکورد،حفظ و معیشت مردم و دیگر راهکارها می زد، اما به یکباره مانند روال سال گذشته توسط برخی از سخنرانان و حتی استانداران شروع به انتقاد از دولت گذشته و تخریب و شعار علیه برخی از سران حکومت و طرفداری از دست اندرکاران فتنه 88 را نشان داد.

موضوعی بسیار عجیب تر متن سخنرانی تمامی سخنران که استانداران استانهای کشور و تشابه آن با همدیگر نسبت به تخریب دولت گذشتنه بود، گویی که این مطلب از پیش طراحی شده و ازسوی مشاوران رئیس جمهور به استانداران ارسال شده بود.

در پایان باید به دولتمردان یازدهم یادآور شد که کلید توسعه کشور در تخریب و انتقاد نهفته نیست، بلکه در مدیریت ناکارآمدی نهفته است که دولت در زمان انتخابات از آن دم می زد و امروز برخی از همین مدیران که خود را پشت تبلیغات و چاپلوسی ها از ساخت تندیس رئیس جمهور گرفته تا دادن شعارهای ما عاشق روحانی هستیم پنهان کرده اند.

دکتر فکری هم به حال محرومان بکن

دولت یازدهم اگر با شعار خوب خودش هر روز جولان می دهد، اما باید بداند که حفظ ارزشها، حفظ فرهنگهای دینی و ادامه دادن آرمان های امام راحل وظیفه ذاتی اوست.

اگرامروز ما مهمان 175شهید دست بسته از رودخانه خروشان مردانگی هستیم که در این برهه زمانی مهمان ما شده اند به این منظور است، که ما برای دفاع از حقانیت و مردانگی و انقلاب جان دادیم تا فرهنگ غنی خود را حفظ کنیم نه اینکه امروز برخی غرب محوران دم از آزادی حضور زنان در ورزشگاه بزنند و بخواهند ما با شیطان دوست شویم.

شهدای غواص آمدند تا بگویند

شهیدان غواص آمده اند که بگویند،نمی گذاریم شمار غرق شوید و اگر ما با دستان بسته پر زدیم بخاطر این بود تا امروز در جواب کمی بی آبی نگوییم ما تحریمیم.

اندیشه های پوتولیسمی کجای فرهنگ اسلامی جای می گیرد

در پایان باید به خانم مولاوردی مشاور دکتر روحانی در امور بانوان  بایدگوشزد کرد، ورود زنان به ورزشگاه به معنای حفظ و کرامت زنان در جامعه نیست، بلکه مفهوم آن همان اندیشه پوتولیسمی دولت اصلاحات و مفهوم بد آزادی برای جامعه است که شمار را شرمنده خون شهداء خواهد کرد.

منبع:بویرخبر

انتهای پیام/ر/200