آری من یک روستایی انقلابی ام
راستی زمانی که همین روستاییها داشتند از خاک و ناموس این کشور دفاع میکردند، شما کجا بودید؟ مگر همین شما و امثال شماها نبودند که به فکر منافع خود بودند و در آخر جام زهرا را به امام امت دادند؟
مگر همین سردارها و شهدا و دلاورهای جنگ و انقلاب از دل روستاها نیامدند و در مقابل دشمن ایستادند و از انقلاب و آرمانهای امام(ره) دفاع کردند تا امروز شما و فرزندان شما در رفا و آسایش زندگی کنید…
آری من یک روستاییام و به روستایی بودنم افتخار میکنم
مگر همین روستاییها نبودند که امام راحل فرمودند پشتوانه ملت و کشور هستند…؟
مگر همین روستاییها نیستند که اقتصاد کشور را به رونق در آوردهاند.
به یاد آورید شما هر چه دارید از نام و رای و انتخاب و تلاش همین روستاییان است، اگر رئیس جمهور شدید با رأی آنان بود اگه در نظام مقدس جمهوری اسلامی به مقامی رسیدهاید با تلاش و همت همین روستاییان است و چه زود فراموش میکنید …
زمانی که همین بچه روستاییها از خاک این کشور دفاع میکردند فرزندان شما کجا بودند؟ مگر در کشورهای غربی در حال خوشگذرانی نبودند…
و ما هنوز همکاریها و فعالیتهای فرزندان شما را با فتنه گران و فتنه ۸۸ را فراموش نکردهایم …
من دوست دارم یک روستایی بمانم تا اینکه زرق و برق مال دنیا و مقام و جایگاه چشمانم را کور کرده باشد… مگر شما که از شهر آمده اید چه افتخاری دارید؟ افتخارتان به آقازاده هایتان است؟ یا به پشتوانه بودند برای رهبر و انقلاب؟ نامه بدون سلام و سلامتان یادمان نرفته است!!!
لااقل شما خودتان که دم از این میزنید کمی انقلابی باشید روستایی بودنتان به کنار شاید شما روستایی بودنتان را فراموش کرده اید!!!
کمی انقلابی باشید چون شما به نام این انقلاب به اینجا رسیدهاید…
و چه زود فراموش کردید گفته های امام و آرمانهایشان را که گفتند «من یک موی کوخ نشینان و محرومین را با دنیای کاخ نشینان عوض نمیکنم» این یعنی فاصله از امام و انقلاب …
شما در صورتی میتوانید بگویید کسی انقلابی شده یا نشده که خود انقلابی باشید و انقلابی بودن را درک کنید در غیره این صورت به مثال آیه «أتامرون الناس بالبر و تنسون أنفسکم و أنتم تتلون الکتاب أفلا تعقلون»
میباشید پس لطفا کمی انقلابی باشید ….
من دوست دارم یک روستایی ساده بمانم و از رهبرم دفاع کنم تا اینکه دلش را خون کنم و یاریگر فتنگران باشم ….
من دوست دارم یک روستایی بمانم چون روستاییان صاف و صادقند و دلشان مالامال از محبت اهلبیت و این نظام و این رهبر است
من دوست دارم یک روستایی بمانم تا حاصل دسترنج خودم را بخورم و خدا را شاکر باشم
من زندگی ساده روستایی خودم را دوست دارم تا فراموش نکنم که چه کسی هستم و چه رسالتی دارم تا فراموش نکنم که یک طلبه ام و چه وظیفه ای دارم و فراموش نکنم که یک طلبه باید زندگی ساده داشته باشد و درد مردم را بفهمد چون گفته اند از درد سخن گفتن و از درد شنیدن با مردم بی درد، چه درد است !! و مردمی زندگی کنم نه پادشاهی
و در اخر به خودم میگویم که من یک طلبه ام و اگر در آسایشم و اگر راحت زندگی میکنم به برکت این انقلاب و رهبر و مردم است، پس خودم ، رسالتم و گذشته ام را نباید فراموش کنم که هر چه داریم از همین است و بس … پس لااقل کمی انقلابی باشیم …
اری من یک روستایی ام و به روستایی بودنم افتخار میکنم
لبیک یا سید علی
دیدگاه شما