تأثیرپذیری کودکان از حجاب والدین

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی كهگيلويه، به نقل از صبح زاگرس، لزوم پوشيدگي زن در برابر نامحرم، يكي از مسايل مهم اسلامي است و در قرآن كريم در اين خصوص بيان شده است، به همين دليل در اصل مطلب از جنبه اسلامي نمي توان ترديد كرد، ولي اين كه بعضي از دختران جوان پوشش خود را به طور كامل رعايت نمي كنند، بيشتر به علت ناآگاهي آنان نسبت به فلسفه حجاب است.

اين گروه غالباً گمان مي كنند حجاب موجب سلب آزادي زنان مي شود و مي پرسند با توجه به اينكه خداوند زن و مرد را آزاد آفريده است، چرا بايد فقط زنان حجاب داشته باشند؟شهيد مطهري در كتاب «مسأله حجاب» نسبت به اين سوال آورده:فرق است بين زنداني كردن زن در خانه و موظف داشتن به اين كه وقتي مي خواهد با مرد نامحرم روبه رو شود پوشيده باشد،در اسلام محبوس ساختن و اسير كردن وجود ندارد،حجاب در اسلام وظيفه اي است كه بر عهده زن نهاده شده تا در معاشرت و برخورد با مرد كيفيت خاصي را در لباس پوشيدن مراعات كند.اين وظيفه نه از ناحيه مرد بر زن تحميل شده و نه چيزي است كه با حيثيت و كرامت او منافات داشته باشد و يا تجاوز به حقوق طبيعي او كه خداوند برايش تعيين فرموده، محسوب شود.

نقش خانواده

با توجه به اينکه در شكل گيري هر عادت و رفتار مناسب نقش الگوي خانوادگي را نبايد از نظر دور داشت، ميتوان اين مطلب را بيان کرد،که کودكان آينه وار رفتارهاي والدين را تقليد مي كنند و الگوي عملي كه خانواده ارائه مي دهد مانند نحوه پوشش و حجاب مادر يا پدر، تأثير عميقي بر رفتار كودك دارد.

در واقع،پدر و مادر با ارائه اعمال و رفتار مناسب و به شكل غيركلامي ارزش ها و هنجارهاي سالم را از همان ابتدا در شخصيت كودك ايجاد مي كنند.

يکي از اصول مهمي كه در تربيت ديني كودكان و نوجوانان بايد مد نظر قرار گيرد، استفاده از شيوه هاي مناسب تغيير رفتار است،بايد توجه داشت که در تشويق يا تنبيه فرزندان بخصوص در مورد حجاب افراط نشود،زيرا گاهي با يك نگاه يا كاهش مقداري از محبت و امتيازاتي كه قبلاً والدين به آنان داده بودند،مي توان رفتار نوجوان را اصلاح كرد و به تذكرات و اصرارهاي مداوم نيازي نيست، چرا که ممكن است ملامت و سرزنش و تذكرات افراطي، لجبازي فرزندان را تحريك كند و در نتيجه رفتارهاي مناسب در آنان شكل نگيرد.

توسعه فرهنگ حجاب در جامعه

يکي از کارشناسان روانشناسي مي گويد : براي دستيابي به اهداف تربيت ديني، توسعه فرهنگ تعالي بخش حجاب و عفاف اهميت ويژه اي دارد ، در حقيقت پويايي تربيت ديني در شرايط كنوني به پويايي روشها،نگرش ها و برنامه هايي وابسته است كه در سطح خانواده، نظامهاي آموزشي و سياستهاي حاكم بر جامعه مطرح مي شود و بايد از حالت كليشه اي و تحميلي خارج شده و با روشهاي علمي و صحيح ارايه شود.

با توجه به اينکه يكي از جلوه هاي رفتاري زن يا مرد مسلمان كه نشانه دينداري و عامل صيانت جامعه از فساد و آسيب هاي رواني- اجتماعي است،حجاب است مي توان گفت:داشتن پوشش مناسب نه تنها سبب امنيت خود فرد از آسيبهاي مختلف است،بلكه سبب تحكيم خانواده،آرامش رواني افراد جامعه و افزايش امنيت در جامعه است. براي توسعه فرهنگ حجاب در جامعه و اثربخشي شيوه هاي تربيتي مربوط به حجاب در دل و جان افراد، از يك سو بايد رغبت و نياز دروني نسبت به اين مسأله در آنان ايجاد شود تا انگيزه كافي براي بروز رفتار سالم را داشته باشند و از سوي ديگر بايد روشها و شيوه هاي تربيتي فعال و مناسب جانشين شيوه هاي غلط و منفعل تربيتي گردد.

در حال حاضر بعضي از خانواده ها از وضع پوشش ظاهري نوجوانان و جوانان خود رضايت ندارند و ظهور پديده ها و رفتارهاي نامناسبي در جامعه مانند بدحجابي و نداشتن پوشش مناسب زنان و  مردان و يا رفتارهايي كه به دور از حيا و وقار هستند،سبب آزردگي خاطر بسياري از افراد جامعه شده و به  ثبات و استحكام خانواده ها لطمه وارد كرده است،بنابراين  لازم  است  براي رفع  اين  معضل تمهيداتي انديشيده شود و از ديدگاه هاي گوناگون و توسط نهادهاي مختلف جامعه كه عهده دار اين امر هستند برنامه و طرحهاي مؤثر اجرا شود.از ديدگاه روان شناختي شكل گيري هويت جنسي در كودكان از همان سالهاي اوليه كودكي آغاز مي شود،به همين دليل كودك حتي از دو سالگي بايد لباسهاي مناسب جنس خودش را بپوشد،اگر دختر است لباس و ظاهر دخترانه او حفظ شود و اگر پسر است پوشش و ظاهر پسرانه داشته باشد تا دچار اختلال در هويت جنسي نشود.

در مورد مسأله حجاب و ايجاد روحيه عفت و حيا نيز از همان سالهاي اوليه كودكي بايد اين رفتارها با شيوه هاي مناسب آموزش داده شود تا در شخصيت كودك نهادينه شود و عادتهاي مناسب نسبت به حجاب بتدريج در شخصيت او شكل گيرد،در اين صورت در نوجواني و جواني تابع همان ارزشها عمل مي كند و از هنجارها و ارزش هاي سالم جامعه منحرف نخواهد شد.همچنين رعايت مسأله عفاف و حجاب در بهداشت روان افراد بسيار تأثيرگذار است،به طوري كه اضطراب و نگراني را كم كرده و موجب بالا رفتن اعتماد به نفس اشخاص مي گردد.

از نظر روان شناسي،قطعي ترين عامل رشد انسان، ميزان ارزشي است كه هر فرد براي خود قائل است،به عبارتي نافذترين عامل رشد رواني - شخصيتي انسان،سطح حرمت خود اوست.رعايت مسأله عفاف و حجاب در بهداشت روان افراد بسيار تأثيرگذار است،به طوري كه اضطراب و نگراني را كم كرده و موجب بالا رفتن اعتماد به نفس اشخاص مي گردد،حجاب آرامش رواني،رشد معنويت،استحكام خانواده،سلامت اقتصادي و علمي،منع از فرزندان نامشروع و بي سرپرست،حفظ عزت و كرامت زن و جلوگيري از آزار او و سوء استفاده از شخصيت وي را در پي دارد.

يكي از دلايل بدحجابي بيماري هيستري است،در اين بيماري فرد علاقه زيادي به جلوه گري دارد.اين بيماري منشاء روحي و رواني دارد و يكي از آثار و نشانه هاي بيماري افسردگي در فرد مي باشد. يكي ديگر از علل بدحجابي جهل افراد است، شايد فرد بي حجاب نمي داند كه با اين كار خود چه ضربه هايي به جامعه مي زند.

در پايان بايد گفت،حجاب به خاطر سلامت افراد جامعه همواره بخشي از رسالت انبياء و اولياي الهي بوده و در هر زمان علماي ديني نيز بر اين امر سفارش كرده اند.