آنچه آبرو می برد؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کهگیلویه، حجت الاسلام اندرزیان در یاداشتی با اشاره به عواملی که آبرو انسان را می برد،نکاتی را مطرح نمودند.

 این یادداشت را  در زیر بخوانید.

یکی از دشمنان حقیقی انسان محبت به دنیا و زخارف آن است. در مورد این دشمن که با همدستی مار خوش خط و خال نفس و گرگ شیطان،تا کنون تعداد زیادی از انسانها را به دار مجازات آویخته ،به قعر زندان برده و بی آبرو نموده است،نکاتی را از باب تذکریاد آوری می کنیم.

1- آنچه انسان را ازیاد خدا غافل و بستر گناه و معصیت را فراهم می نماید،تعریف دنیای مذموم وحرام است.وبحث ما درباره ی این دنیا است،نه آن دنیایی که مقدمه ی آخرت،محلّ تجارت اولیای خدا،زمینه سازارتباط ومناجات با خدا،محلّ عبودیّت وبندگی وجایگاه احسان وخدمت خالصانه وبی منّت به بندگان خدا است.

2- خدای متعال در سوره حدید دنیا را به پنج مرحله تقسیم نموده که هرکدام به مرحله ای از عمر انسان مربوط می شود: انما الحیوه الدنیا لعب ولهو و زینه و تفاخر بینکم و تکاثر فی الاموال و الاولاد.سوره حدید آیه 20 . در این آیه می فرماید بچه ها به دنبال بازی اند (لعب) ولو بچه های 60 و 70 ساله ،نوجوانان دنبال سرگرمی های بیهوده اند (لهو) ، جوانان دنبال زینت و آرایش اند(و زینه)، میانسالان به دنبال فخر فروشی اند(وتفاخر بینکم) و پیران به دنبال تکاثر در اموال و اولاد هستند (و تکاثر فی الاموال و الاولاد).

3- امام علی علیه السلام دنیای مذموم و حرام را اینگونه تعریف وتبیین می نماید :

یک :آیا آزاد مردی نیست که این لقمه ی مانده لای دندان (لقمه دنیای حرام) را به اهلش واگذارد؟ همانا بهایی برای جان شما جز بهشت نیست پس به کمتر از آن نفروشید.(حکمت 456)

 دو :مردم در دنیا دو دسته اند :یکی آنکه خود را فروخت و به تباهی کشاند و دیگری آنکه خود را خرید و آزاد کرد. (حکمت 133)

سه :بعد از انذار از دنیا پرستی می فرماید : خیر دنیا اندک،شرّ آن آماده، فراهم آمده اش پراکنده ، ملک آن غارت شده و آبادانی آن رو به ویرانی نهاده است.( خطبه 113 )

چهار: در خطبه 111 بعد از ترساندن از دنیای حرام می فرماید : ... در کام شیرین و در دیده انسان سبز و رنگارنگ است، در شهوات و خواهش های نفسانی پوشیده شده ... کسی از دنیا شادمانی ندید،جز آن که پس ازآن با اشک و آه روبه رو شد.( خطبه 111 )

پنج : ای مردم، باید دنیای حرام در چشمانتان از پر کاه خشکیده و تفاله های قیچی شده دام داران بی ارزش تر باشد.ازپیشینیان خودپند گیرید،پیش از آن که آیندگان از شما پند گیرند.این دنیای فاسد نکوهش شده را رها کنید،زیرا مشتاقان شیفته تر ازشما را رها کرد ( خطبه 32 )

شش :در توصیف خانه ی دنیا می فرماید: ابتدای آن سختی ومشقت و پایان آن نابودی است. در حلال دنیا حساب و در حرام آن عذاب و کسی که ثروتمند گردد فریب می خورد و آن کسی که نیازمند باشد اندوهناک است.( خطبه 82)

هفت: دنیا بدن ها را فرسوده،آرزوها را تازه، مرگ را نزدیک و خواسته ها را دور و دراز می سازد.کسی که به آن دست یافته خسته و آن که به دنیا نرسید رنج می برد.( حکمت 72 )

هشت : دنیای حرام و آخرت دو دشمن متفاوت و دوراه جدای از یکدیگرند،پس کسی که دنیا پرست باشد و به آن عشق ورزد به آخرت کینه ورزد وبا آن دشمنی خواهد کرد و آن دو همانند شرق و غرب از هم دورند.( حکمت 103 )

نه :آگاه باشید دنیای حرام، چونان عشوه گر هرزه ای است که تسلیم نشود، مرکب سرکشی است که فرمان نبرد، دروغگویی خیانتکار ، ناسپاس حق نشناس، دشمنی حیله گر، پشت کننده ای سرگردان،حالاتش متزلزل،عزتش خواری، جدّش بازی وشوخی، بلندی آن سقوط، خانه ی جنگ و غارتگری، تبهکاری و هلاکت ... و گریزگاهایش ناپیدا،خواسته هایش نومید کننده و زیانبار است.( خطبه 191 )

ده : دنیای حرام چون مار سمّی است، پوست آن نرم ولی سمّ کشنده در درون دارد، نادان فریب خورده به آن می گراید و هوشمند عاقل از آن دوری گزیند.( حکمت 119 )

4- امام صادق علیه السلام فرمود : دنیا به صورت زنی کبود چشم بر عیسی علیه السلام نمایان شد.حضرت عیسی به او فرمود چقدر شوهر کردی؟ گفت بسیار، فرمود: این شوهران همه تو راطلاق داده اند؟ گفت نه بلکه همه را کشته ام. حضرت عیسی فرمود: وای بر شوهران باقی مانده ات که چگونه از حال شوهران گذشته ات پند نگیرند.( بحار ج 73 ص 125 )

5- آنچه تا کنون موجب انحراف از راه مستقیم الهی (ولایت) شده،آنچه سبب طغیان عده ای و جنگ در برابر امام معصوم گردید، آنچه باعث شد امام مجتبی علیه السلام تنها شود، آنچه علت اصلی صف آرایی و بوجود آمدن حادثه عاشورا گردید،آن عامل اصلی واساسی که موجب فساد اقتصادی و اخلاقی شده و آن چیزی که سبب بی آبرویی عده ای گردیده است ،حبّ دنیا و ریاست می باشد که در رأس همه ی خطاهای انسانی است.(حبّ الدّ نیا راس کلّ خطیئه)

6- قابل توجه همگان بویژه آنهایی که با میز و صندلی و بیت المال و ... سروکار دارند،اگر باطن دنیای حرام به تعبیر امام علی علیه السلام همانند مردار،سمّ کشنده، آب دماغ بز،پرکاه خشکیده،تفاله های قیچی شده دام داران،عشوه گر هرزه، دشمن حیله گر، دروغ گوی خیانتکار ، غذای مانده لای دندان و استخوان خوک در دست آدم جزامی و ... می باشد،آیا برخود فرض و لازم نمی دانیم تا از عرض، آبرو و حیثیتی که امانت خدا در اختیار ما است، حراست و مراقبت نماییم؟

7-افرادی که برای رسیدن به دنیای حرام، صدها میلیون بلکه میلیارد هزینه می کنند،آبرو و حیثیت دیگران را می برند،بازار گناه غیبت،تهمت و سخن چینی را ترویج می کنند،پرونده سازی و گزارشات کذب می دهند، اختلاف و دودستگی بین مردم ایجاد می کنند،فتنه و فساد بوجود می آورند،جنگ و نزاع راه اندازی می نمایند،بجای صله ی رحم قطع رحم می کنند، در روزنامه ها و فضاهای مجازی بد اخلاقی ها را رواج می دهند و ...مشاهده نمی کنند درهمین دنیا وقتی مجرمیت کسی دردادگاه اثبات شود هیچ حزب وگروه وقوم وقبیله ای نمی توانند به فریاداوبرسند،پس درروز حسابرسی وقیامت چه کار خواهد کرد؟ آیا انسانی که مورد تکریم و فخر ومباهات خداوند،همردیف بلکه بالاتر از فرشتگان و جانشین و خلیفه ی خداست ، باید تا این اندازه سقوط کند و به تعبیر مولا علی علیه السلام به دنبال مردار بدودوسیر نشود ؟

خدایا عاقبت همه ی بندگانت را به خیر وسعادت ختم فرما (آمین)