به گزارش کهگیلویه، توسعه در استان ما به  یک واژه غیرقابل هضم مبدل شده که  با  خیلی از دیدگاههای ما منطبق نیست و متاثر ازعواملی مثل  نگاههای منفی سیاسی،  قوم گرایی، منطقه گرایی، شهرگرایی و .. است.  امروز اگر نگاهمان درجهت برون رفت از مشکلات منطقه تجمیع نشود و به اتحاد نرسد، تلاش های ما جهت رفع معضلات بی ثمر خواهد بود. تعصبات کاذب سیاسی و جناحی ظلمت محرومیت و عقب ماندگی را در این وادی دوچندان کرده است.  دراین رهگذررعایت ۲ شاخصه مارا در رفع مشکلات کمک خواهد کرد . ۱ قوانین قوی و مدیران قانون مدار و متعهد و مقتدر ۲ پیوست های فرهنگی (فرموده مقام معظم رهبری ) که در ذیل هر اقدام عملی باعث رفع خیلی ناهنجاری های احتمالی می شود . این دو شاخصه می تواند در جامعه چتر قانون را بگستراند و تبعیت جامعه را از آن تضمین و لازم الاجرا نماید . امروزاگرما در برخی حوزه های فرهنگی و سیاسی و اقتصادی و.. نتوانستیم جایگاه خوبی کسب کنیم به واسطه بعضی نگاههای منفی است که نتوانستیم حق این استان را از دولتهای مختلف بگیریم ودر برابر هجمه های سیاسی متحد شویم. عدم تامین این موارد باعث شده که در رویارویی با معضلات ،منفعل برخورد شود.  اینکه ما  درد و درمان  را می دانیم ولی چگونگی  اتصال این دو به هم را جهت التیام درد نمی دانیم ناشی از خلاء قانونی و نبود تعهد اقتداری و مضاف برآن نبود یک  دیدگاه و چتر علمی برای راهیابی قانون در مجرای خود است. اینقدر درمورد مسائل اقتصادی و فرهنگی و سیاسی و. .. تئوری پردازی می شود و راهکار ارائه می گردد و همایش و جلسات متعدد برگزار می شودولی رشدمشکلات همچنان تصاعدی است
امروزقانون باید متکی به علم باشد یعنی قانون علمی.  و برای رفع کاستی ها و کمبود ها در حوزه های مختلف باید با نگاه علمی مدیریت کرد . نگاههای سنتی در موقعیت های مختلف بعضا شکننده است .ناتوانایی برخی مدیران نتیجه سنتی بودن و عدم رعایت معیارهای یک مدیر علمی است که با تلفیق نگاههای سنتی و موارد نامطلوبی مثل قوم گرایی ، فضاسازی های سیاسی، منطقه گرایی و … مانع توسعه می شوند.اتحاد نخبگان علمی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با همراهی معتمدین منطقه تنها راه برون رفت از این وضعیت است که دلسوزان را تنها به انتظار معجزه  در مسیر زمان  امیدوارکرده است که  شاید اتفاق بیفتد .

چرا باید فرهنگ ما، اقتصاد ما ،معیشت ما ، زندگی مردم ما و  … همیشه متاثر ازفضای  سیاسی حاکم بر منطقه باشد چرا باید همه چیز ما تحت تاثیر جنجالها و فضاسازی های سیاسی باشد  . سیاست و فرهنگ و اقتصاد  اگر در خدمت هم باشند یقینا هم تاثیر مثبت می گذارد و هم منطقه را در امتداد توسعه قرار می دهد. امروز دولت آقای دکتر روحانی که مشی  اعتدال را در پیش گرفته و متصف شده به تدبیر و امید ،باید امیدوارانه و با اتحاد جهت پیشبرد اهداف منطقه و درراستا و امتداد تدبیر دولت محترم گام برداریم و فارغ از هرگونه تنش و جنجال سیاسی و قومیتی جهت حذف محرومیت تحمیلی تلاش کنیم . امروز عدم کارآیی برخی  مدیران و تلاشگران عرصه توسعه ، ناشی از برخی نگاههای منفی حاکم بر منطقه است. جنجالهای سیاسی و نگاههای قوم گرا  باعث شده نخبگان و دلسوزان به حاشیه رانده شده و مهاجرت را به عنوان تنهاترین راه برگزینند . ولی چرا؟ چرا همه ما مشکل و راه حل آن را می دانیم ولی در تجویز و ارائه راهکار جهت  رفع معضلات سردرگم  هستیم . می شود وحدت را در عین کثرت معنی کرد و از آن  برای رسیدن به اهداف فرهنگی و سیاسی و اقتصادی و. ..استفاده کرد . شاید اگر غیر از این باشد و نتوانیم متحدانه برای نظام و منطقه تلاش کنیم  در مسلمان بودنمان باید شک کنیم . مردمی که در زیر فشار سیاسی و جنجال های مختلف منطقه ای در اوج بدبختی له می شوند و در تمشیت امور خویش می مانند و مسلمان بودن ما هم برای نجات آنها به کارشان نمی آید و دردی را دوا نمی کند. امروز درصدی از مشکلات دیارمان را (بیکاری، فقرمالی  ،نبود توسعه ساختاری و فرار نخبگان ) شکل داده که نتیجه برخی بداخلاقی هایی است که  جز بدبختی حاصلی ندارد .
به امید روزگاری خوش برای دیارمان
مادراین دنیا و هم نوعان ذلیل
پس مسلمانی چکار آید بگو ؟

انتهای پیام:و