به گزارش کهگیلویه، پایگاه تحلیل و اطلاع رسانی صبح زاگرس ، جواد محسنی در یادداشتی ارسالی به این پایگاه خبری آورده است:در روزهای اخیر نامزدهای دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، هر یک با روش ها و اقدامات گوناگونی در پی اثبات توانایی های خود با حضور و سخنرانی در مجالس و جلسات مختلف هستند.

در این بین بسیاری از کاندیداها از فضای مجازی هم غافل نشده و با حضور فعال خود و حامیانشان در رسانه های خبری و اپلیکیش های ارتباطی متعدد  تلفن همراه، اقدام به انتشار متون و گاهاً تصاویری اغراق آمیز در راستای تبلیغ نامزدهای مطبوع خود می کنند. البته این موضوع تا حدی هم عادی به نظر می رسد، چرا که به هر حال انتخابات است و احساس تکلیف هایی که باید برای فهماندن آن به جامعه در یک جایی ظهور و بروز پیدا کند!

اما جای کمی تأمل با چاشنی تعجب است از فعالیت های رسانه ای بعضی از نمایندگانی که در حال حاضر مجلس شورای اسلامی حضور داشته و مردم بدون هیچ واسطه ای و کمکی ناظر اقدامات و تلاش های آنان بوده و شاهد چند وچون عملکرد ضعیف یا قوی نماینده حال حاضر خود می باشند.

کارشناسان سیاسی معتقدند هوداران این کاندیدا با شانتاژهای خبری و تبلیغاتی و انتشار مقاله ها و یادداشت هایی تحت عناوینی اغراق آمیز در پی سرو سامان دادن به عملکرد ضعیف وی به امید پیروزی در انتخابات مجلس دهم هستند.

آیا واقعیت همین است؟

برای روشن شدن موضوع و پی بردن به واقعیت این ادعاهای کافیست نگاهی به اسناد و پیگیری های صورت گرفته برای هر یک از پروژه هایی که آقای نماینده به خود منتسب کرده اند انداخت.

پروژه های که با بررسی اسناد و نامه نگارهای مرتبط به آن از سوی مسئولان استان در جهت تکمیل آنها یک نام مشترک در همه این اسناد به چشم می خورد.

با نگاهی اجمالی به روند اجرایی پروژه ها و طرح های عمرانی که وی به نتیجه رسیدن آن را مرهون تلاش ها و رایزنی های سیاسی خود می داند، می توان فهمید که داستان چیز دیگری است و در حقیقت عامل به نتیجه رسیدن و سرعت گرفتن روند تکمیل این پروژه ها، دلسوزی و نامه نگاری ها و پیگیری های نماینده حوزه دیگری از استان بوده است.

از نامه نگاری برای پروژه راه آهن اقلید- یاسوج و بیمارستان شهید جلیل تا پیگیری مشکلات معلمان و طرح راهسازی باغچه سادات به یاسوج.

حال باید این سوال را از هواداران کاندیدای یاد شده پرسید که چطور به خود اجازه می دهید تا با بزرگانی همچون امیر کبیر که به گفته بسیاری از مورخان یکی از خصایص وی این بوده که هیچ کاری را به نام خودش تمام نمی کرد و مهم تر اینکه در سرتاسر روزنامه وقایع اتفاقیه زمان صدارتش، از تجلیل میرزا تقی خان خبری نبوده است، فقط چهار جا اسمش آمده و آن هم به حکم ضرورت، مقایسه شوید.

امیر کبیری که هیچ گاه حقارت را تحمل نمی کرد، چرا که به توان و شایستگی مردم دیار خود اعتقاد و اطمینان داشت.

انتهای پیام/200